Εκάτη

Εκάτη

Κατά την ελληνική μυθολογία η Εκάτη εμφανίζεται σαν χθόνια θεότητα.  Από γλωσσολογικής άποψης το όνομα φαίνεται ότι είναι ελληνικό και σχετίζεται πιθανώς με το επίθετο εκατηβόλος που αποδιδόταν στον Απόλλωνα. Υπάρχουν τίτλοι της όπως ο άγγελος και το φωσφόρος. Με το δεύτερο τίτλο πολλές φορές ονομάζεται  «φορέας του φωτός».

Η Εκάτη, θέα της μαγικής τέχνης στον κάτω κόσμο, ήταν το μοναδικό παιδί των Τιτάνων Πέρση και Αστερίας. Από τους γονείς της κληρονόμησε δυνάμεις πάνω στην γη, τη θάλασσα και τον ουρανό. Βοήθησε τη θεά Δήμητρα στην αναζήτηση της Περσεφόνης και μετά την επανένωση τους έγινε συνοδός της Περσεφόνης και σύντροφος του Άδη.

Η Εκάτη συνήθως απεικονιζόταν σε σχέδια πάνω σε αγγεία κρατώντας 2 πυρσούς. Ο Ησίοδος αναγνωρίζει στο πρόσωπο της την πανίσχυρη κυρία των τριών βασιλείων: γης, ουρανού και θάλασσας. Λέει ακόμη πως η θεά ασκούσε την κυριαρχία της από την εποχή των Τιτάνων πριν πάρει την εξουσία ο Ζευς και η τάξη του. Ο νέος κυβερνήτης του κόσμου την τίμησε, αφήνοντας την στο αρχικό μεγαλείο της. Η Εκάτη βοηθά τους πολεμιστές στον πόλεμο και τους βασιλείς στην απονομή της δικαιοσύνης. Φέρνει τιμές στους αθλητικούς αγώνες, παραστέκει τους κυνηγούς και τους ψαράδες και μαζί με τον Ερμή προστατεύει τα κοπάδια. Τέλος, αποκαλείται κουροτρόφος.

Ο Αισχύλος τη συνδέει με την Σελήνη και την παρουσιάζει ως Άρτεμη-Εκάτη, ενώ ο Ευριπίδης τη θεωρεί κόρη της Λητούς, και πρώτος στη Μηδεία την παρουσιάζει ως θεά προστάτιδα των μαγισσών. Η Εκάτη λοιπόν συνδέεται με την Δήμητρα, την Περσεφόνη τον Ερμή και τον κάτω κόσμο, τη Γη, τον Πάνα, την Κυβέλη και τους κορύβαντες, τις χάριτες στη μορφή που έχει ως προστάτης των καλλιεργειών και της γης.