ΜΑΝΤΕΙΣ

Η ελληνική λέξη θεός συνδέεται στενά με την τέχνη της μαντικής. Οι Μάντεις στην Αρχαία Ελλάδα ήταν διερμηνείς των σημείων που δίνονταν από θεούς. Χρησιμοποιούσαν πολλές μεθόδους για να αναλύσουν τη θέληση των θεών, όπως το διάβασμα των εντοσθίων διάφορων ζώων, το πέταγμα των πουλιών κ.α. Ήταν πιο πολλοί από τα μαντεία. Πολλές φορές ήταν περιπλανώμενοι, άλλες φορές (εάν ήταν φημισμένοι) καλούνταν για να γίνουν οι προσωπικοί μάντεις κάποιου υψηλόβαθμου στρατηγού, ή και βασιλιά. Το μειονέκτημα στους μάντεις ήταν ότι μόνο οι άμεσες ερωτήσεις μπορούν να απαντηθούν. Χρησμούς θα μπορούσε να δώσει, μόνο όταν εκτελούνταν αρκετές θυσίες για να πάρει μια πιο συνεπή απάντηση. Για παράδειγμα, αν ένας στρατηγός ήθελε να μάθει αν οι οιωνοί ήταν καλοί γι 'αυτόν να προχωρήσει στον εχθρό, θα ζητήσει απ’ τον μάντη την συμβουλή των θεών ή αν ήταν καλύτερα γι' αυτόν να παραμείνει σε θέση άμυνας. Αν ο μάντης έδινε συνεπείς απαντήσεις, η συμβουλή θεωρείται έγκυρη. Επειδή οι μάντεις είχαν τέτοια δύναμη πάνω στα άτομα με επιρροή στην αρχαία Ελλάδα, πολλοί ήταν επιφυλακτικοί από την ακρίβεια και την ειλικρίνεια απ΄ τους μάντεις. Παρά την αμφιβολία γύρω από μεμονωμένες μάντεις, η τέχνη στο σύνολό της ήταν καλά και θεωρείται αξιόπιστη από τους Έλληνες. Το κυριότερο προσόν ενός μάντη ήταν η καταγωγή του από γένος μάντεων με απώτατο γενάρχη τον ίδιο τον θεό της μαντικής Απόλλωνα. Επρόκειτο μάλλον για έναν κλειστό κύκλο ομοτέχνων, όπου κυριαρχούσαν ορισμένες οικογένειες. Με αυτόν τον τρόπο μεταδιδόταν η γνώση από γενιά σε γενιά και παρέμενε μυστική, όπως συνέβαινε και σε άλλες συντεχνίες. Ενίοτε, οι μάντεις ήταν πολεμιστές και οικιστές.

Ορισμοί:

·         ένα ερμηνευμένο σημείο είναι θέσφατον

·         η τέχνη του μάντη ονομάζεται θειάζειν ή ἐνθεάζειν

·         ο προλέγων τα μέλλοντα, ο οιωνιστής, θεοπρόπος

·         θεοπροπία είναι η προφητεία, η μαντεία

·         θεοπροπέω σημαίνει προφητεύω

·         θεωρός λέγεται αυτός που πάει να ζητήσει χρησμό από μαντείο

Οι πιο γνωστοί μάντεις:

·         ΑΙΣΑΚΟΣ

·         ΑΜΦΙΑΡΑΟΣ

·         ΑΜΦΙΛΟΧΟΣ

·         ΑΝΙΟΣ

·         ΒΡΑΓΧΟΣ

·         ΓΑΛΕΩΤΗΣ

·         ΓΛΑΥΚΟΣ

·         ΔΑΦΝΗ

·         ΕΛΕΝΟΣ

·         ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ

·         ΕΡΑΤΩ

·         ΗΡΟΦΙΛΗ

·         ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ

·         ΘΕΟΝΟΗ

·         ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ

·         ΙΑΜΟΣ

·         ΙΔΜΩΝ

·         ΚΑΛΧΑΣ

·         ΚΑΡΝΟΣ

·         ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

·         ΛΑΟΚΟΩΝ

·         ΜΑΝΤΩ

·         ΜΕΛΑΜΠΟΔΑΣ

·         ΜΕΡΟΠΑΣ

·         ΜΟΨΟΣ

·         ΟΙΝΩΝΗ

·         ΠΙΤΘΕΑΣ

·         ΠΟΛΥΕΙΔΟΣ ή ΠΟΛΥΙΔΟΣ

·         ΠΥΘΙΑ

·         ΣΙΒΥΛΛΑ

·         ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ

·         ΤΕΛΦΟΥΣΑ/CARMENTA

·         ΤΗΛΕΜΟΣ

·         ΤΗΝΕΡΟΣ

·         ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ

·         ΔΗΜΩ

·         ΠΑΝΘΟΟΣ ή ΠΑΝΘΟΥΣ

·         ΠΟΛΥΔΑΜΑΝΤΑΣ ή ΠΟΥΛΥΔΑΜΑΝΤΑΣ

·         ΦΙΝΕΑΣ

·         ΩΚΥΡΡΟΗ

kΚωνσταντίνα,Άρτεμις,Ελένη Κ.