Θαλεια & Τελετη

Θάλεια

Στην ελληνική μυθολογία η Θεά Θάλεια είναι δευτερεύουσα ανθρωπόμορφη θεότητα της βλάστησης. Ήταν κόρη του Ηφαίστου και της Αίτνας, την οποία άρπαξε ο Δίας μεταμορφωμένος σε αετό, όπως έκανε στην Αίγινα, την Λητώ και τον Γανυμήδη και την έκρυψε από την Ήρα, στη Γη.

Εκεί μέσα γεννήθηκαν αργότερα ,από τη Γη, τα τέκνα τους Παλίκη και οι δίδυμοι Παλικοί. Η Θεά Θάλεια ήταν προστάτιδα Θεά της βλάστησης και των βλασταριών.

Τελετή

Η Τελετή κατά την ελληνική μυθολογία ήταν κόρη του Διόνυσου και της Νικαίας. Λάτρευε τους νυκτερινούς χορού, τις εορτές και τις διασκεδάσεις και ευχαριστιόταν να ακούει τους ήχους των κροτάλων.

Όπως καταγράφει ο Παυσανίας, δίπλα στην άγαλμα του Ορφέα υπήρχε το άγαλμα  της τελετής και γύρω από αυτά είχαν στηθεί πέτρινα αγάλματα θηρίων.

Στην τέχνη η Τελετή παριστανόταν συνήθως ανάγλυφη μαζί με την Επίκτηση και την Ευθυνία, ανθρωπόμορφες κόρες των εγκαινίων, του κέρδους και της ευφορίας της Γης των οποίων οι παρουσίες κρίνονταν απαραίτητες στην τελετή των εορταστικών τελετών.